مربی، شخص یا دوستی است که با اعتمادسازی و الگوبرداری از رفتارهای مثبت، شخص کم‌ تجربه‌تری را راهنمایی می‌کند. یک مربی می‌فهمد که نقش او قابل اعتماد، معتبر، درگیر و متناسب با نیازهای راهنما است. مربیان بخش مهمی از رشد شخصی و شغلی هستند. آن‌ها نوعی راهنما هستند. مردم به شخصی احتیاج دارند که بتواند آن‌ها را به مسیر درست هدایت کند. منتورهای خوب افراد مشتاق هستند و از نقشی که در کمک به دیگران در رسیدن به اهدافشان دارند، لذت می‌برند.
در حالی که یک منتور را برای خود در نظر می‌گیرید، به دنبال فردی باشید که مشتاق، مناسب و یک متخصص محترم در زمینه‌ی کاری خود باشد. این به شما کمک می‌کند نتایج دلخواه خود را به دست آورید.

یک منتور باید متناسب با شما باشد:

ممکن است هنگام تصمیم برای کمک گرفتن از منتور، افراد زیادی را برای انتخاب داشته باشید. بسیاری از افراد سعی می‌کنند شما را در طول زندگی و حرفه‌ی خود دست‌کاری کنند، سعی می‌کنند تأثیرگذار باشند و شما را به روشی که برای آن‌ مفید هستید، رشد دهند. یک منتور خوب استراتژی متناسب با نیازها، استعدادها، مهارت‌ها و خواسته‌های شمارا ایجاد می‌کند و شما را به سمت خودتان با استعدادهای ویژه‌ی خودتان، بهتر سوق می‌دهد نه به سمتی که باعث شود شما خود را سردرگم ببینید.

منتورها برای یادگیری ارزش قائل هستند:

یک ویژگی ارزشمند در یک منتور  این است که درک می‌کند متخصص بودن و ندانستن چیزی درست است و همیشه قرار نیست همه چیز را بداند.
مشاوری که می‌تواند به سؤالی پاسخ دهد که «من نمی‌دانم، اما جواب شما را پیدا می‌کنم»، شخصی است که ارزش دارد با او وقت بگذرانید.
منتورهای خوب خوشحال خواهند شد که دانش خود را با شما در میان بگذارند و مایل به بررسی این احتمال هستند که شما ممکن است پاسخی داشته باشید که آن‌ها نمی‌دانند. مربی‌ای که از راهنماگیرنده‌ی خود بیاموزد واقعاً شایسته‌ی احترام و وقت شما است.

مربیان شما را تشویق می‌کنند که از منطقه‌ی راحتی خود خارج شوید:

همه افراد منطقه‌ای دارند که در آن فعالیت می‌کنند و در آن زندگی می‌کنند؛ به این منطقه، منطقه‌ی راحتی می‌گویند. برای رشد، باید قدم در خارج از منطقه‌ی راحتی خود بگذارید تا بتوانید تجربیات جدیدی کسب کنید و یاد بگیرید. یک مربی خوب قادر به شناسایی منطقه‌ی آسایش شما و توسعه‌ی مراحل و فعالیت‌هایی در اهداف شما است که شما را مجبور می‌کند در خارج از منطقه‌ی خود راحت باشید.

آن‌ها شنوندگانی فعال هستند:

یک مربی باید بتواند به صحبت‌های شما گوش دهد. آن‌ها باید در مکالمه نقش داشته باشند و باعث شفافیت یا افزایش اطلاعات شما شوند.
وقتی با آن‌ها صحبت می‌کنید نباید حواسشان پرت شود. شخصی که همیشه در جلسه با شما اجازه می‌دهد با تلفن، ایمیل یا افرادی که در آنجا راه می‌روند، ارتباط‌تان قطع شود، به‌طور فعال گوش نمی‌دهد. یک مربی خوب وقتی شما با او صحبت می‌کنید، روی خودتان تمرکز می‌کنید و در مکالمه شرکت می‌کنید، هیچ چیز حواس او را پرت نمی‌کند. آن‌ها سؤال می‌پرسند، در پاسخ شما تأمل می‌کنند و حتی در صورت نیاز اندكی سكوت می‌کنند.